Forum Sekcji Jeździeckiej EQUUS-AE

Hej,

tak sobie jeżdżę i zbieram porady Asi, do tego dokładam swoje eksperymenty i w efekcie znam kilka rzeczy, które sprawią, że konik lepiej będzie chodził.

Generalnie Asia nam to powtarza w kółko, no ale ... :

Pierwsze "odkrycie"
Miałam konia, który permanentnie przyspieszał, normalnie rwał do przodu. Więc co chwila było zwalnianie go. Za każdym razem kiedy zwolnił oddałam mu wodze, ale tak dużo, że aż wisiały. Poczekałam kilka sekund aż wyciągnie szyję i z powrotem zbierałam wodze, tak by były tylko na kontakcie.
Efekt? Konik reagował na zwalnianie, bo nie był pozaciągany przez ciągłe szarpanie (czyt. zwalnianie i wodze na kontakcie na zmianę), ponadto dzięki nagrodzie wiedział, że zrobił dobrze i że o to mi chodziło, żeby zrobił.

Drugie "odkrycie"
Zauważyłam, że jeśli podczas jazdy (stęp, czy kłus czy cokolwiek) nie pukam (dotykam) stopami boku konia to ładnie reaguje na łydkę. Generalnie staram się trzymać tak nogi, by go tymi stopami nie dotykać i potem konik reaguje na to, kiedy ma zakłusować czy ruszyć.
Dlaczego? No bo (Asia powtarzała milion razy) konik nie jest pokopany i dzięki temu wie, że coś od niego chcesz, a nie że twoje stopy się znowu obijają o jego bok - dlatego niereaguje.

Trzecie "odkrycie"
Mi notorycznie ręce latają przy kłusie. No a jak ja mam je zamurować? Wziąć cement czy co? Dzisiaj na jeździe usłyszałam takie zdanie: "ręce muszą być nad przednim łękiem" (to było apropos zgiętych łokci). No to tak zrobiłam, dotego wiedziałam, że łokcie blisko ciała, bo to w kółko mi jest powtarzane.
Efekt? Wiecie co, ręce co prawda dalej miały lekkiego Parkinsona, ale już nie fruwały!!! No po prostu byłam w szoku!!! I nie wiem czy to przypadek, czy to po prostu tak jakoś działa XD

Czwarte "odkrycie"
Gdy konik się buntuje (nie chce skręcić, iść), to nie poddawajcie się po kilku próbach. Ale poważnie!!! Ja po 10 minutach użerania się ze Spisą dałam za wygraną. Wiecie co było potem? Do końca zajęć ja chciałam w lewo to ona w prawo. Ja chciałam kłus, a ona nie, stęp. Generalnie miała mnie w nosie do końca jazdy. Ale raz (mordowałam się z nią dłuuugo) to się uparłam i nie dawałam za wygraną. Oczewiście lekcja polegała finalnie na okiełznaniu konia, ale wiecie co? Gdy wygrałam, to Spisa zaczęła chodzić jak aniołek. Wszystko ładnie pięknie. Kłusik? A proszę bardzo już robię.
Więc wytrwałości Smile

Damy radę.

Jeśli macie jakieś takie jak ja, odkrycia Ameryki, to wrzucajcie na stronkę XD.

Witaj Gosiu Exclamation

To świetny pomysł, by stworzyć tutaj temat dotyczący Waszych wrażeń z jazdy konnych i Waszych eksperymentów.

Dla mnie to cenna rada na co mam Wam zwracać większą uwagę, co do Was lepiej przemawia, co lepiej działa na Waszą wyobraźnie. Piszcie śmiało o Waszych odkryciach - jazda konna to sztuka, która ciągle ewoluuje i się zmienia, a Wasze odkrycia też mają w tym swój udział.

Życzę Wam odwagi to zgłębiania tajemnic jazdy konnej, ja wiele nauczyłam się od koni - jeśli potraficie ich słuchać koń zawsze Wam powie co robicie źle. Dzieląc się na wzajem naszymi doświadczeniami, jak mawia Monty Roberts: sprawiamy, że świat staje się lepszym miejscem dla Koni i Ludzi...

Ściskam serdecznie !

Asia

Człowiek uczy się przez całe życie. Wiele już słyszałam teorii na temat jazdy, ale dzięki sekcji dowiedziałam się czegoś więcej. Np.
a)mi wpajali przez cały czas ze trzeba końskie chody podtrzymywać i kiedy czuje że koń np gaśnie w galopie to mu pare razy co foule przypomnę łydką co i jak ma być no i teraz okazało sie ze to tak ma nie być
b)wbite mam do tej mojej małej główki że zawsze pięta ma być w dół i koń trzymany w łydkach i czy jade w strzemionach, czy bez strzemion czy na oklep zawsze tak mam i teraz ciężko mi się przestawić i jeździć z luźną łydką

Wiec Asia wybacz że mi tak opornie idzie przestawianie się, ale wiesz że nawyki trudno zmienić

A jeszcze wam powiem jakie najbardziej ekstremalne porady uslyszałam (nie powtarzać!):
a)byłam owrzaskiwana za trzymanie wodzy, bo kazali mi trzymać tak krótkie wodze, że ręce w łokciach były proste i tak wysoko jakbym skuterem jechała niemalże :/ efektem czego bylo, że wszystkie konie w tej stajni były pozaszarpywane na pyskach
b)jeździłam na maleńkiej hali gdzie prawie cały czas jechało się po kole, a dokładnie jajku no i w galopie koń bardzo mi rwał do przodu to ja siadłam w siodło i hamowałam sobie dosiadem i było wszystko w porzadku dopóki instruktorka nie nawrzeszczała na mnie że jej nie słucham bo miałam przeciez jechac w półsiadzie a na mój protest powiedziała że przeciez mam wodze do hamowania...
c)któregoś razu musiałam trzymać wodze prawie że przy samym brzuchu a hamować mogłam tylko rękami cofniętymi poza tułów...
d)spotkałam sie jako dzieciak z instruktorką która za anglezowanie nie na ta nogę wypinała najpierw strzemiona a potem sciągała siodło..za kare ;/ a mi, że ręka mi na początku latała za bardzo to groziła że mi wodze wypnie...normalnie żal.pl i wszyscy sie potem bali tych kar
e)nie wspomnę już o wtykaniu kijów za ręce w celu wyprostowania pleców...
f)o i jeszcze bym zapomniała o wspaniałych pomysłach jednego instruktora. Jeżdżąc w zastępie, po dużej ujeżdżalni musiliśmy ćwiczyć młynki (obracanie się w siodle) mi nawet Wiedźmin bryknął jak siedziałam tyłem, stanie na koniu w stępie, jazdę tyłem kłusem, i półsiad damski na koniu który płoszył się własnego cienia

Ja bym zacytował Kinga, który w jednej ze swoich książek napisał coś, co można odnieść też do jazdy konnej: "Dasz się nabrać raz, zmądrzeć szybko czas, dasz się nabrać dwa razy, jesteś cymbał bez skazy".

Do tych porad dorzuciłbym jeszcze, to że warto patrzeć nie pod nogi, nie gdzieś na boki, ale dokładnie tam gdzie chce się jechać. Choć trudno w to uwierzyć konie podążają za naszymi oczami. Szczególnie jest to widoczne na młodych, chętnych do pracy koniach - gdy jeszcze jakiegoś ćwiczenia nie wykonywały, nie mają pojęcia o co chodzi, gdy zakreślimy wzrokiem woltę, koniczynkę czy inną hmmm "figurę", koń od razu o wiele lepiej idzie - gdy tylko będziecie mieli okazję, spróbujcie sami.

Witam.
Na początku bardzo chciałabym podziękować Asi za cierpliwość i cenne dla mnie wskazówki. ASIU DZIĘKI.
Wczoraj (tj. 6.11.08r. ) pierwszy raz brałam udział w jazdach. Jechałam na Rytmice. Koń bardzo ułożony, spokojny i chętny do współpracy - to widać gołym okiem - niestety nie zawsze udało się wspólnie osiągnąć pewien cel.
Uważam, że jak na pierwszą jazdę, na nieznanym mi koniu - poszło mi całkiem nieźle. Są pewne błędy, które trzeba poprawić, albo całkowicie zniwelować. Są to nawyki i przyzwyczajenia, które zrodziły się w poprzedniej szkółce i nigdy nie zostały skorygowane.
W związku z powyższym chcę jeszcze raz spróbować pojechać na Rytmice, ale chciałabym uczyć się powoli i dokładnie. Nie wszystko na raz.

Pozdrawiam
Wszystkich

Witam Wszystkich i ja.

Wczorajsza jazda była dla mnie pierwszą od ok 6 miesięcy. Jestem bardzo zadowolona. Nie tyle z siebie, co z konia, którego Asia dobrała mi idealnie - jak zwykle zresztą. Jestem również zachwycona jazdą i prowadzeniem Asi. Nie wiem, czy coś się zmieniło, czy Asia ma JESZCZE WIĘCEJ cierpliwości czy jak, ale było po prostu ekstra. Moja wszędobylska panika, co prawda dawała o sobie znać jeszcze w stajni, ale po wejściu na konia zupełnie zniknęła. Ciekawe wskazówki, jeszcze raz cierpliwość, urozmaicona jazda. Mimo, że nie mogłyśmy się na początku pozbierać to chyba pod koniec szło nam wszystkim całkiem nieźle. Choć jeszcze wiele nauki nas czeka, a przynajmniej mnie!

Na koniec chciałam szybko dodać, że bardzo podobało mi się również dlatego, że miałam przyjemność jeździć z bajerancką ekipą dziewczyn. Nie dość, że pomocne, przesympatyczne, również cierpliwe to jeszcze całkiem dobre amazonki Very Happy

Jeździło mi się super i bardzo bym chciała zostać w tym składzie.
Jeśli chodzi o mnie to może i nawet na tym samym koniu. Nie ma sensu zmieniać konia co jazdę, skoro póki co na jednym ma się pewne problemy, czy inne trudności. Ja np. chciałabym zmieniać wierzchowce w miarę wzrostu moich umiejętności (jeśli mam cokolwiek do gadania). Hihi.

Serdecznie pozdrawiam!!

może trochę nie na temat, ale zastanawia mnie pewna rzecz :
co zrobić jeśli koń np przestraszy się czegoś i wyrwie do przodu, szczególnie w terenie. Jak najrozsądniej postąpić w takiej sytuacji nie szarpiąc go ?
pozdrawiam

jeśli jest miejsce to wjechac na wolte i coraz bardziej ją zmniejszać wtedy koń wytraci prędkość i powinien się zatrzymać

ten post był mój, zapomniałam się zalogować Smile

bardziej chodzi mi o teren, ale dzięki Ania za odpowiedź

jesli chodzi o teren to wolty tez zdaja egzamin ale na polanie...miedzy drzewami lepiej tego nie praktykowac bo mozna nie wyrobic zakretu i zawisnac na drzewie ;p jesli przed soba mamy konia z ktorym ten nasz sie zna i sie nie kopia to ewentulanie mozna pokierowac go na zad...ale jesli nie wiemy jak konie zareaguja to to tez nie jest najlepszy pomysl..tez nie bylabym za szarpaniem tylko przede wszytskim odchylisc sie do tylu, nogi do przodu oraz puls na wodzach. Gdy szarpniemy kon niedosyc ze czuje sie zagrozony to jeszcze dodaktowy bodziec ktory moze spotegowac jego zdenerwowanie, wezmie wedzidlo miedzy zeby i juz nic nie bedziemy w stanie zrobic. Mozna za to glosem spokojnym starac sie uspokoic konia. A najwazniejsze i chyba najtrudniejsze...samemu sie nie przesraszyc Smile

wtedy sie spinamy co kon odczuwa a my niewiadomo dlaczego podnosimy rece strasznie wysoko i ciagniemy ile sie da. Takze....wlasny spokoj w miare mozliwosci, spokojny glos, odchylenie sie do tylu, nogi do przodu, puls na pysku i rece nisko Smile

również dziękuję Kasiu Smile

również dziękuję